| Επεισόδιο με τον Ταβερνιάρη στον Καλό Γυαλό ή η Παραλία των Επιχειρηματιών |
Το μεσημέρι της Τρίτης 22 Δεκεμβρίου 2015, μετά από μια συνάντηση που είχαμε για να δούμε θέματα ενημέρωσης της Παρέμβασης, κατευθύνθηκα στην παραλία του Καλού Γυαλού προκειμένου να δω από κοντά το έγκλημα που έχει συντελεστεί με το «κλάδεμα» των ευκαλύπτων. Όπως φαίνεται και από τις εικόνες, στην προκειμένη περίπτωση, θα ταίριαζε η λέξη «κουτσούρεμα» γιατί πραγματικά, ο ξυλέμπορας που ανέλαβε την «περιποίηση», με άδεια υπογεγραμμένη από τον πρόεδρο του Λιμενικού Ταμείου κο Γιάννη Πολίτη, τους άφησε κυριολεκτικά σκέτα κούτσουρα. Επιπλέον δε, παρότι η «σφαγή» έγινε στις 10 Δεκεμβρίου, μέχρι και σήμερα δεν έχει μαζέψει τα μικρά κλαδιά, καθώς πήρε μόνο ότι τον ενδιέφερε, τους χοντρούς κορμούς, που έκαναν πάνω από 40 χρόνια να μεγαλώσουν και κάθε καλοκαίρι, μέχρι τώρα, πρόσφεραν απλόχερα την σκιά τους στους λουόμενους, που προτιμούσαν την περιοχή. Επιπλέον δε, η επιλογή του χρόνου «πετσοκόμματος» των δέντρων, τα αφήνει απροστάτευτα στις βροχές του χειμώνα, με απότελεσμα να είναι ευάλωτα στους μύκητες και τα μικρόβια, που μπορεί να επιφέρουν ασθένειες, μοιραίες για τα δέντρα. Την ώρα λοιπόν που βρισκόμουν στην παραλία και φωτογράφιζα, έρχεται ο επιχειρηματίας της παρακείμενης ταβέρνας και προσπαθεί να με αποτρέψει από τη συνέχεια, λέγοντας μου κατηγορηματικά στο τέλος, ότι «δικό μου είναι και αν συνεχίσεις να φωτογραφίζεις, θα σου πάρω τη μηχανή και θα την πετάξω στη θάλασσα». Παρά του ότι τέτοιες στιγμές είναι από αυτές που μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι, κρατήθηκα ψύχραιμος και του απάντησα ότι θα καλέσω το λιμενικό, μια και αυτό είναι υπεύθυνο για ότι συμβαίνει στις παραλίες. Από ότι φάνηκε εκ των υστέρων καλέσαμε και οι δύο το λιμενικό, εμένα μου απάντησε μια κοπέλα, η οποία αφού άκουσε αυτά που είχαν συμβεί, μου είπε ότι θα το μεταβιβάσει και θα με ενημερώσει για το τι θα γίνει. Παράλληλα όμως άρχισα να τηλεφωνώ σε διάφορους γνωστούς, κατοίκους της γύρω περιοχής, με τους οποίους αγωνιζόμαστε μαζί τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, να διατηρήσουμε τον δημόσιο και κοινόχρηστο χαρακτήρα των παραλιών μιας περιοχής, που η συμπεριφορά των αρχών, δημοτικής και λιμενικής, ουσιαστικά την έχει παραδώσει στις ορέξεις συγκεκριμένων επιχειρηματιών, όπως αυτός της ταβέρνας που βρίσκεται στον Καλό Γυαλό. Δεν υποστηρίζω βέβαια ότι όλοι οι επιχειρηματίες της παραλίας είναι στην ίδια συνομοταξία με τον συγκεκριμένο, σίγουρα υπάρχουν και οι σωστοί, που σέβονται το περιβάλλον και τους ανθρώπους και δεν βλέπουν τα πάντα σαν χρήμα και κέρδος. Όμως, παρόμοιο συμβάν είχε γίνει και τον Αύγουστο του 2014, στην παραλία της Αγ. Μαρίνας, τότε που είχα πάει να φωτογραφήσω την πακτωμένη στο βυθό, σιδερένια εξέδρα που είχε τοποθετήσει, μέσα στη θάλασσα, επιχειρηματίας θαλάσσιων σπορ, με αποτέλεσμα να καταλήξουμε στον αστυνομικό σταθμό του Πόρτο Ράφτη και μάλιστα είχε το θράσος στη συνέχεια, να μου στείλει εξώδικο, όπου μεταξύ άλλων με κατηγορούσε ότι πήγα και φωτογράφισα την περιουσία του, στην ιδιοκτησία του (στην παραλία !!!), χωρίς να του ζητήσω την άδεια!!! Είναι προφανές, ότι τέτοιου είδους συμπεριφορές έχουν μόνο ένα σκοπό. Να διασπείρουν το φόβο σε όσους αντιδρούν και να δημιουργήσουν ένα άβατο σε συγκεκριμένες περιοχές της παραλίας, όπου οι επιχειρηματίες θα κάνουν ότι θέλουν. Εχθές πάντως αυτό δεν πέρασε. Από τα τηλέφωνα που έκανα, μαζεύτηκαν 7-8 άτομα, τα οποία και ευχαριστώ ιδιαίτερα για την υποστήριξή τους, με αποτέλεσμα να καταλάβει και ο επιχειρηματίας ότι δεν τον παίρνει να συνεχίσει τον εκφοβισμό. Και λίγα λόγια για τη συμπεριφορά της λιμενικής αρχής. Είναι αλήθεια ότι δεν άργησε να έρθει, πρώτα ο λιμενάρχης από τον δρόμο, που κατευθύνθηκε αμέσως να δει τον, προφανώς, φίλο του επιχειρηματία και περίπου την ίδια ώρα, λιμενικοί που ήρθαν από την παραλία. Η συμπεριφορά τους έδειχνε ότι δεν είχαν πολλή διάθεση να ασχοληθούν μαζί μας. Οι συζητήσεις που έγιναν, έγιναν καταρχήν με τον επιχειρηματία και αμέσως μετά ακολούθησε η αναχώρησή τους, πρώτα του λιμενάρχη, ο οποίος μας αγνόησε επιδεικτικά, προφανώς λόγω της δίκης που είναι ορισμένη για τις 26 Ιανουαρίου και στην οποία είναι κατηγορούμενος, μαζί με άλλους, για παράβαση καθήκοντος και στη συνέχεια έφυγαν και οι λιμενικοί από την παραλία, όπως είχαν έρθει. Αν δεν τους σταματάγαμε, να τους ρωτήσουμε τι θα κάνουν για το συμβάν, δεν επρόκειτο να ασχοληθούν μαζί μας. Όλα αυτά με κάνουν να αναρωτιέμαι αν πράγματι η λιμενική αρχή προστατεύει το δημόσιο συμφέρον ή τα συμφέροντα των επιχειρηματιών. Πριν λίγες ημέρες, βραβεύτηκε το λιμενικό σώμα για τη διάσωση των προσφύγων και των μεταναστών που θαλασσοπνίγονται στο Αιγαίο. Άραγε ο λιμενάρχης, σε σχέση με τους συναδέλφους του που υπηρετούν στα θαλάσσια σύνορα με την Τουρκία, αισθάνεται επαρκής; Και από την άλλη, η ηγεσία του λιμενικού σώματος, αισθάνεται ικανοποιημένη με τις επιδόσεις του συγκεκριμένου λιμενάρχη; Οι συμπεριφορές, όπως αυτή της λιμενικής αρχής στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως, είναι που κάνουν επιχειρηματίες, σαν αυτόν της ταβέρνας στον Καλό Γυαλό να αποθρασύνονται και να θεωρούν την παραλία ιδιοκτησία τους. Στην διπλανή φωτογραφία, φαίνεται ξεκάθαρα, χώρος δίπλα στην ταβέρνα, που έχει οριοθετηθεί από τον επιχειρηματία. Δεν θέλω να σκέφτομαι ότι το καλοκαίρι αυτός ο χώρος, που είναι δημόσιος και κοινόχρηστος, θα γεμίσει τραπεζοκαθίσματα, με τέντα από πάνω, όπως ήδη έχει κάνει, πέρα για πέρα παράνομα, στο μόλο που βρίσκεται μπροστά από την ταβέρνα. Δεν θέλω να σκέφτομαι ότι ο λόγος που έγινε το κουτσούρεμα των ευκαλύπτων ήταν να μην κινδυνέψει κάποιος μελλοντικός πελάτης της ταβέρνας στον συγκεκριμένο χώρο. Δεν θέλω να τα σκέφτομαι, μπορώ όμως; Σταμάτης Αρναούτης |
