Για μια ακόμη φορα, ζούμε τις τραγικές συνέπειες της έλλειψης υποδομών σε Πόρτο Ράφτη και Μαρκόπουλο, αλλά και πανελλαδικά.
Οι δρόμοι του Πόρτο Ράφτη μετατράπηκαν σε ποτάμια, οι υπάρχουσες λακκούβες πολλαπλασιάστηκαν και πολλά σπίτια στο δήμο πλημμύρισαν.
Τα νερά των βροχών χρειάζονται δίκτυο ομβρίων για να μην πλημμυρίζουν σπίτια και δρόμους, αλλά κάτι τέτοιο, ειδικά στο Πόρτο Ράφτη, δεν υφίσταται.
Ρωτάμε τη δημοτική αρχή, γιατί δεν έχουμε ακόμα δίκτυο ομβρίων στο Πόρτο Ράφτη; Έχει κατατεθεί πρόταση για ένταξη σε κάποιο χρηματοδοτικό πρόγραμμα όπως πχ το ΕΣΠΑ 2021-2027;
Ειναι απαραίτητα ειδικά έργα απορροής ομβρίων (δίανοιξη ρεμάτων ή τοποθέτηση μεγάλων αγωγών) στις περιοχές με χαμηλό υψόμετρο όπως η Ελ. Βενιζέλου, όπου η κοίτη του παλαιού ρέματος έχει καλυφθεί απο ιδιοκτησίες (χαμηλό parking Γέγου, υψηλές πολυκατοικίες κλπ) καθώς και η χαμηλή περιοχή που έχει έξοδο στην Αγ. Μαρίνα.
Ειδική περίπτωση είναι ο κεντρικός δρόμος εισόδου απο το Μαρκόπουλο (με νησίδα), όπου οι σωλήνες που έχουν τοποθετηθεί με την οδοποιία ειναι ανεπαρκέστατοι.
Είναι επιτακτική ανάγκη να γίνουν έργα απορροής σε μερικές θέσεις έστω και με εγκάρσιες σωληνώσεις προς το διπλανό ρέμμα (εν αναμονή του έργου μεγάλου αγωγού).
Ούτε ο δήμος, ούτε η πολιτική προστασία του δήμου βρέθηκαν στο πλευρό των κατοίκων κατά τη διάρκεια και ακριβώς μετά την πλημμύρα, ακόμα και σε περιπτώσεις ηλικιωμένων και σοβαρά αρρώστων.
Τόσο η δημοτική αρχή όσο και η κυβέρνηση, μαζί με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, προσπαθούν να μας πείσουν ότι ότι η κατάσταση δεν μπορούσε να προβλεφθεί. Τα επιστημονικά δεδομένα όμως είναι σαφή: το μέγεθος των βροχοπτώσεων είχε ήδη προβλεφθεί από το 2018 (σύνδεσμος).
Φυσικά η κλιματική αλλαγή είναι ένα υπαρκτό φαινόμενο, αλλά οι επιστημονικές μελέτες προβλέπουν τις συνέπειές της και οι δήμοι διαχρονικά με τις κυβερνήσεις αδρανούν και είναι συνυπεύθυνες, ενώ αντί για ολοκληρωμένα έργα “επιτυγχάνουν” μόνο κέρδη σε εταιρίες και εργολάβους.
Είναι πλέον προφανές ότι η λογική της χρηματοδότησης μόνο όσων έργων αποφέρουν άμεσο κέρδος είναι καταστροφική.
Η φύση διαταράσσεται από την ανθρώπινη υπερδραστηριότητα και χρειαζόμαστε έργα υποδομών με σύγχρονες μεθόδους για να διασφαλιστεί η ασφάλεια των πολιτών και η ακεραιότητα του περιβάλλοντος
[…] […]